De maan.

In het duister schijnt het maanlicht, een figuur. Het is een figuur van rechtvaardigheid. De hoofdrechter die zich beloofde aan het licht, aan het rijk, de natuur en de blauwe lucht. Hij warmde zich altijd op in het licht van de zon, het licht dat hij beloofde te behouden. Frogget is zijn naam, een verloren ziel dwalend nu in het duister, het duister dat hem verblind. Hij wist zijn weg niet meer in het duister van de nacht en keerde zich tegen ons. Maar het goede is nog steeds in zijn hart. Hij voelt dat hij ons allen moet redden door ons te veroordelen omdat we alleen zo van onze slechte kant kunnen gered worden; de kant die liegt, die gemeen is en die ons slechte dingen laat doen.

Hoe zullen wij ooit vergeven worden voor de fouten die wij hebben gemaakt zonder dat de rechter ons ervoor laat boeten? De rechter wilt ons helpen tegen onze zin. Ook al is de rechter fout.

Ondanks iedereen hun slechte kant. Is er een sterke mogelijkheid om goed te zijn.
Die slechte kant overkomen is een deel van een held te zijn.
Hij probeert iedereen te redden met de ultieme veroordeling.
We moeten hem stoppen. Elke held wordt een slechterik als hij alleen maar het duistere in ieder kan zien.

Neem zeker een zaklamp en je moed mee. Alles hangt af van het feit dat wij hem kunnen stoppen: ridders van de kikkerkoning.

Wees veilig,
Kikkerkoning administratie.